I onsdagsmorse väcktes jag av att mina barn kom med frukost på säng till mig. Vilken fantastisk födelsedagspresent. Jag är så tacksam. De var starten på min 45årsdag. Och jag är tacksammare än någonsin för det jag har och den jag är.
Trotts att jag i flera veckor haft ont i rygg och fot och gått på starka tabletter. Då jag har fått en belastningsskada i höger fot ”Bursit inflammation”. Tre veckor har gått sedan värken startade och jag har varken fått gå eller löpträna.
Ja första veckan var det ”inte” roligt att inte kunna träna, de jag tänkte på då var: ”att se till att foten läker snabbt så jag kan börja träna igen”. Så även om jag har fått hjälp med min ortorexi. Så blev det ändå en utmaning.
Ja vad är Ortorexi? Det betecknar en fixering vid en “hälsosam” livsstil, präglad av tillexempel överdriven träning och nyttigt ätande, det är inte anorexi utan mer som ett överdrivet uttryck för rådande samhälleliga trender och värderingar. En Ortorektikers mål är att vara den ultimata hälsosamma människan.
Så även om jag det senaste året har tränat mindre och är mycket snällare mot min kropp. Så blev det en liten prövning rent mentalt och fysiskt. Jag som inte har haft uppehåll så länge från träningen på 20år.
Först var det jobbigt och frustrerande men nu är det faktiskt skönt, även om jag har ont. Så nu har jag lärt mig något nytt igen, ”hur det är att ha fot och ryggproblem, och att inte kunna sova utan värktabletter.”
Men vet du vad jag har kommit fram till? Att för min del så är det lättare att ha en ”fysisk smärta” än när jag mådde dåligt ”psykiskt”
Att må dåligt psykiskt syntes inte utanpå. (Det blir lite förståelse från omgivningen.) Att må fysiskt dåligt det syns och jag får ”förståelse” direkt och då är smärtan betydligt lättare att bära.
Så jag vill säga till dig som mår dåligt ”att jag tänker på dig”
Och att det finns fler och fler som förstår dig.
Och som jag brukar säga ”om du har problem med psykisk ohälsa eller Ortorexi så sök hjälp det finns.”
Tacksam mamma.